Şerit

Yaşamı nasıl algılıyorsunuz? Yaşadıkça azalan, azaldıkça eksilen ve sonunda tamamen kaybolan bir ZAMAN BÜTÜNLÜĞÜ mü, yoksa yaşadıkça çoğalan ve parçaların birbirlerine eklenmesiyle sürekli artan bir "DENEYİMLER POTPURİSİ" mi? Malum, biri düşsel bir kronoloji düzleminde dibe doğru yaşamamıza yol açarken, diğeri ise aynı düzlem de yukarıya doğru tırmanıyormuş hissi veriyor. Algısı dibe doğru olanlarda yaşam bir "yaşlanma süreci" gibi hissedilirken, algısı yukarıya doğru olanlarda ise yaşlanma bilinci körelip yerini sonu gelmeyen bir yenilikler dizisine bırakıyor. Bu bağlamda içinizdeki çocuğu koruyabilmek, esasen bir seçim konusu olmaktan çok bir kişilik ve düşünüş sorunu.